بازار مسکن _ دکتر بیت الله ستاریان کارشناس حوزه مسکن گفت: در ایران، مسکن یا ساختمان،. تولید نهایی یک «زنجیره تولید» است که در انتها، تبدیل به مسکن می‌شود. از معادن تا مصالح اولیه و ترکیبی تا ساخت یک مسکن. اگر در کشورهای دیگر این روند با سرعت بالاتر و معطوف به تکنولوژی انجام می‌شود. به این دلیل است که زنجیره مذکور کامل است. اما در ایران این زنجیره کامل نیست. و در برخی بخش‌ها وقفه‌هایی ایجاد می‌شود. اگر ایران بخواهد تکنولوژی ساخت مسکن را وارد کند و با سرعت مسکن بسازد نیز منطقی نیست. برای مثال نمی‌شود که تمام زنجیره در چین ساخته و سپس با کشتی وارد کشور شده و خانه‌ای ساخته شود. باید زنجیره تولید در همین کشور خودمان شکل بگیرد.»
تجهیزات و ماشین آلات
وی افزود:. «نکته بعدی به بخش تجهیزات و امکانات بر می‌گردد. تجهیزات و ماشین آلات نیز باید وارد کشور شود،. که اتفاقا واردات تجهیزات و ماشین آلات نیز نیازی به سازنده خارجی ندارد. و ایرانی‌های فعال در بازار مسکن نیز می‌توانند این کار را انجام دهند. موضوع بعدی که اصلا عمده مشکل ما در بخش مسکن است،. بحث سرمایه گذاری مالی و منابع مالی است؛. این منابع مالی از کجا قرار است تامین شود؟
شهرداری این منابع را تامین می‌کند یا مردم تامین می‌کنند یا شاید هم قرار است. پول نفت را صرف این کار کنیم؟ ۲ گزینه اول که اصلا مقدور نیست،. اصلا اگر مردم و شهرداری می‌توانستند این هزینه‌ها را تامین کنند نیازی به سرمایه گذار خارجی نبود،. نه دولت و شهرداری چنین سرمایه‌ای خرج می‌کنند. و نه مکانیسمی وجود دارد که بتوان از مردم پول چنین کاری را جمع کرد. اما درباره گزینه سوم، یعنی پول نفت،. گزینه «تهاتر نفت» وجود دارد،. یعنی پول نفت را به بخش مسکن تزریق کنیم. که این هم از دید من فاجعه است. بارها گفته شده که در بخش بازار مسکن ، تزریق منابع،. یکی از عوامل تشدید تورم و ورشکستگی اقتصادی می‌شود.»
فقدان حضور بخش خصوصی در پروژه‌های مسکن کشور
این کارشناس حوزه مسکن در ادامه گفت:. «ما باید مکانیسمی تدارک ببینیم که بتوانیم منابع را از خود مردم جمع کنیم،. سرمایه گذار به بخش خصوصی تعلق دارد،. تولید کننده نیز جزو بخش خصوصی است و مصرف کننده نیز از بدنه بخش خصوصی است. اگر سرعت چرخش پول و منابع را در این سه ضلع،. افزایش دهیم، به راحتی می‌توانیم تولید مسکن کشور را به حد استاندارد برسانیم و نیازی به حضور چینی‌ها نیست. ما از چینی‌ها دقیقا چه انتظاری داریم؟ نهایت کاری که چینی‌ها می‌توانند انجام دهند این است. که تبدیل به پیمانکار اصلی (Main Contractor) پروژه‌ها شوند و پروژه‌ها را جزء به جزء به پیمانکاران داخلی خودمان واگذار می‌کنند. و بعد دوباره نقطه سرخط خواهد بود.تنها اتفاقی که در این فرایند رخ می‌دهد این است. که پول نفت را اینجا خرج می‌کنیم. که از دید من یک اشتباه بزرگ اقتصادی است.
وی افزود:. «ما در حوزه تولید مسکن (ساخت و تکنولوژی)، آن قدر مشکل نداریم. علت این که نتوانسته ایم به سرعت تکنولوژی مورد نیاز برای مسکن پیش ساخته (Prefabricated Home) را در کشورمان داشته باشیم،. این است که مشکل اقتصادی داریم. اقتصاد دولتی و بسته ما اجازه نمی‌دهد. بخش خصوصی به راحتی فعالیت کند. این نوع فعالیت‌ها سرمایه گذاری کلان می‌خواهد. حوزه مسکن، سرمایه گذاری در کارخانه شیر پاستوریزه نیست. که بگوییم با یک رقم مشخص و بودجه‌ای قابل قبول،. راه خواهد افتاد.
موانع قانونی و مادی در بازسازی بافت‌های فرسوده
این استاد دانشگاه تصریح کرد:. «سازنده‌های ایرانی در بافت‌های فرسوده بارها به مشکلات مرتبط با قوانین برخورد کرده اند. موضوع مالکیت و امثالهم با موانع متعددی رو به رو است. شهرداری‌ها هم چنین اختیاری ندارند. که بخواهند به مردم تحکم کنند و بگویند حتما باید مشارکت کنید. امیدوارم هرگز به این مسیر نرویم که بخواهیم. پول نفت را در مسکن تزریق کنیم. این کار خطا است درست همانطور که برداشت از صندوق ذخیره هم خطا بود.
وی افزود:. «مسئله بافت‌های فرسوده پیچیده‌تر است. در بافت‌های فرسوده، مسئله استهلاک ساختمان‌ها هر ساله به بافت‌های فرسوده افزوده می‌شود. و این طبیعت بافت شهری است. در هر شهر، دائما به تعداد بافت‌های فرسوده اضافه می‌شود. اصلا ما این امکان را نداریم. که ۸۰ تا ۱۰۰ هزار بافت فرسوده را بازسازی و جایگزین کنیم ما در بخش بافت‌های فرسوده بسیار ضعیف عمل کرده ایم. متاسفانه علی رغم همه شعارهایی که داده می‌شود،. هیچ مشکلی حل نشده است. بنابرین قرار نیست خارجی‌ها هم مشکل ما را حل کنند.»/ملک تحلیل
منبع : فرارو
نظرات کاربران