ایران زمانی بزرگترین و پیشرفتهترین شهرکهای مسکونی در خاورمیانه را میساخت اما اکنون دست به دامن چینی ها شده است.ما به سرمایه گذاری در بخش انرژی بیشتر نیارمندیم تا ساخت مسکن.چینی ها به ریسک سرمایه گذاری اهمیت زیادی می دهند و به خاطر ریسک هایی که در ایران وجود دارد حاضر به سرمایه گذاری نیستند.
چینیها از ابتدای سال ۱۴۰۳ در قالب یک قرارداد تهاتری و برای تسویه پول نفت به تهران میآیند تا در بافت فرسوده شهر، مسکن بسازند و سه استادیوم ورزشی احداث کنند.
تهاتر نهضت ملی مسکن با نفت
حضور چینیها در ساختوساز از مهر سال ۱۴۰۰ مطرح و گفته شد که بناست اجرای طرح نهضت ملی مسکن را با نفت تهاتر کنند؛ اما این خبر در دو سال گذشته مدام تأیید و تکذیب شد تا اینکه شهرداری تهران خبر داد که بناست چینیها را برای نوسازی بافت فرسوده به تهران بیاورد. بهتازگی هم محمدرضا رضاییکوچی،. رئیس کمیسیون عمران مجلس یازدهم،. به ایلنا گفته است. که از اردیبهشت سال ۱۴۰۳ چینیها برای ساختوساز مسکن به ایران میآیند.
این تصمیم. با انتقاد گسترده. کارشناسان بخش مسکن. مواجه شده است. در روز بیستویکم مهر ۱۴۰۰،. محمدرضا رضاییکوچی،. رئیس کمیسیون عمران مجلس،. مخالفت مجلس با این موضوع را اعلام کرده. و گفته بود:. «وقتی بیش از ۵۰۰ هزار مهندس ساختمان در کشور وجود دارند، هیچ دلیلی برای حضور شرکتهای خارجی در طرح تولید مسکن نیست».
از آن سو سازندگان مسکن در مصاحبههای متعددی که با رسانهها داشتند، گفتند که این اقدام دولت دخالت در بازار ساختوساز است و اصولا نه از نظر فناوری و نه سرمایه نیازی به شرکتهای خارجی وجود ندارد. برخی دیگر از رسانهها هم این اقدام دولت را حراج نفت تلقی کردند و نوشتند که شایسته نیست درآمد نفتی به جای توسعه زیرساختهای کشور صرف اقداماتی غیرضروری شود. نکته دیگری که مخالفان این ماجرا به آن اشاره میکردند، بحث بدعهدی چینیها در پروژههای عمرانی قبلی بود و به طور مشخص به طرح آزادراه تهران-شمال اشاره میکردند که از سمت چینیها به بهانه تحریم ترک شد.
چین در بخش انرژی سرمایهگذاری نمیکند
در همین زمینه آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران، میگوید که گمان نمیکند برای چینیها تفاوتی داشته باشد در بخش انرژی سرمایهگذاری کنند یا ساختوساز، و احتمالا این خطای دولت در تشخیص اولویتهاست.
او توضیح میدهد. که ایران زمانی بزرگترین و پیشرفتهترین شهرکهای مسکونی در خاورمیانه را میساخت. و اکنون جای تأسف دارد که چین برای ایران مسکن یا استادیوم ورزشی بسازد؛. آنهم در شرایطی که کشور گرفتار ناترازی انرژی است و احداث نیروگاه از سوی چینی ها کمک مهمتری برای زیرساختهای اقتصاد کشور است؛. اما به نظر میآید که برخی در دولت علاقهمندند. سازههای قابل نمایش در نگاه عموم مثل استادیوم و مسکن را به زیرساختهای حیاتی اقتصاد کشور ترجیح دهند؛. چراکه احتمالا نمایش این سازهها میتواند در انتخابات رأی بیاورد؛. اما تقویت زیرساختهای اقتصاد مثل احداث نیروگاه خورشیدی، مانند استادیوم و مسکن قابلیت نمایش ندارد؛. ضمن اینکه دولت هرگز برق خانگی را قطع نمیکند که مردم متوجه اهمیت ناترازی انرژی شوند؛. اما صنایع را با جیرهبندی انرژی دچار مشکل کرده است.
چینی ها تمایل به سرمایه گذاری انرژی ندارند
از سوی دیگر احتمال دارد که دولت میداند برای ساختوساز مسکن و استادیوم کمتر گرفتار تحریم میشود؛. اما برای ساخت نیروگاه خورشیدی و واردات تجهیزات از چین ممکن است. با دیوار سخت تحریم مواجه شود. اما حمیدرضا صالحی، عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران، به «شرق» میگوید. که چین به ریسکهای سرمایهگذاری اهمیت زیادی میدهد و گمان نمیکند. که چینیها حاضر باشند در بخش انرژی ایران سرمایهگذاری کنند.
او ادامه میدهد: «چین پیشازاین به بهانه تحریم، میدان نفتی آزادگان را رها کرد و حاضر نشد در میدان گازی پارس جنوبی سرمایهگذاری کند؛. اما در عوض. در بخش انرژی. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس. سرمایهگذاریهای گستردهای. انجام داده است. و در بخش قطری. میدان گازی پارس جنوبی. سرمایهگذاری. خیرهکنندهای انجام داده. و گاز آن را به اروپا پیشفروش کرده است. باید اشاره کنم که ظاهرا چین حتی پاکستان را برای سرمایهگذاری به ایران ترجیح میدهد؛. بنابراین با ریسکهای بالای سرمایهگذاری در ایران،. گمان نکنم که چین حاضر به سرمایهگذاری در بخش انرژی ایران باشد»./شرق
نظرات کاربران