دولت سیزدهم برای کنترل بازار مسکن در سال ۱۴۰۲ از راحت‌ترین راه، یعنی برقراری رکود در بازار مسکن استفاده کرد. البته کارشناسان اعتقاد دارند ضربه‌ای که این رکود بر بدن بی‌جان بازار مسکن وارد کرده کمتر از افزایش قیمت نبوده است. رئیس اتحادیه مشاوران املاک تهران در این باره گفت: «سیاست‌های دولت در سال ۱۴۰۲، سیاست‌هایی کنترلی و انقباضی بود و با توجه به سابقه دولت‌های گذشته و ترک فعل‌هایی که در این زمینه صورت گرفته بود، بحرانی در بخش مسکن طی سال ۱۴۰۲ به‌وجود آمد.»
سیاست های انتقاضی دولت
نخستین و قابل دسترس‌ترین راهی که دولت برای کاهش التهابات حاکم بر بازار مسکن آن را به‌کار گرفت، به‌کارگیری سیاست های انقباضی و گستراندن سایه رکود بر بازار مسکن و سایر بازارهای موازی بود.
سیاستی که پیامدهای منفی آن برای مردم و فعالان بازار مسکن کمتر از ضرری نبود که رشد قیمت بر آن وارد می‌کند.
کیانوش گودرزی، رئیس اتحادیه مشاوران املاک تهران در مورد پیامد سیاست‌های انقباضی و رکود، بر بازار مسکن گفت: «سیاست‌های دولت در سال ۱۴۰۲، سیاست‌هایی کنترلی و انقباضی بود و با توجه به سابقه دولت‌های گذشته و ترک فعل‌هایی که در این زمینه صورت گرفته بود، بحرانی در بخش مسکن طی سال ۱۴۰۲ به‌وجود آمد. البته عواملی دیگری نیز وجود داشت که به این موضوع دامن زدند.»
گودرزی توضیح داد:. «بنابراین دولت سیزدهم با بحران مسکن مواجه شد و با تمهیداتی که انجام داد،. نظیر نهضت ملی مسکن، تسهیلات بانکی، واگذاری زمین و پروژه‌های جدید که در مسکن مهر ایجاد شد، تلاش کرد بازار مسکن را کنترل کند.»
وی افزود: «تا حدودی می‌توان گفت دولت در کنترل بازار مسکن موفق بوده است. زیرا هدف دولت این بود که بانک‌ها را از کار واسطه‌گری،. ساخت و ساز و مواردی از این قبیل دور نگه دارد. که ما در پردیس و پرند نیز شاهد آن بودیم. در نهایت، اتفاقی که در این حوزه افتاد رکودی سنگین در حوزه مسکن بود و افراد بسیاری در صنف ما متضرر شدند.»/ملک تحلیل
منبع : تجارت نیوز
نظرات کاربران